Daar heb je d’r weer met haar mezen. Maar ja, ik hou nu eenmaal van vogels, ik hou heel erg van vogels. Vooral van vogels in mijn tuin en vooral van mezen. Overal hingen vetbollen, overal lag voer. Ze hingen en het lag, tot….
Enige weken geleden vertelde een buur over muizen in huis. Vervelend, dacht ik, en verder dacht ik niets. Want muizen, dat was iets van vroeger tussen de plafonds in mijn ouderlijk huis in Amsterdam en van de moestuin. Maar niet in mijn huis van nu.
Nee, niet in mijn huis van nu. Maar zomaar op een middag kijk ik uit het raam de tuin in en zie over de schutting van de buren een klein grijs wezentje met een koddig staartje verschijnen op weg naar de pot met voedsel voor mijn vogeltjes. Speciaal opgehangen voor de ouders van de babymeesjes die een meter verderop hongerig wachten op een hapje. Pa en ma stellen het zeer op prijs dat ze niet zo ver weg hoeven. Wat is zo’n muisje toch eigenlijk een schattig beestje, denk ik nog.
Bij de eerste mooie dagen komt uit de schuur de parasol tevoorschijn. Met enige moeite zet ik het zware gevaarte op en een wolk van katoenen snippertjes zakt langzaam naar beneden. Muizenwerk, onmiskenbaar. Ineens flitst door me heen dat echtgenoot in de winter eens een muis uit zijn gereedschapskist zag springen. Dat er ook voer in de schuur stond en dat we daarmee gewaarschuwde mensen hadden moeten zijn, heeft ons hoofd nooit bereikt.
Soit, de parasol ziet er wat rafelig uit maar is nog goed bruikbaar. Dat is niet het geval met het tafelkleed voor de buitentafel. Duizenden plastic schilfertjes dwarrelen om me heen wanneer ik het kleed opensla om te dekken voor de eerste maaltijd van het jaar in de tuin. Een klein kijkje in de schuur levert een kapot gevroten plastic potje vogelvet op. Er ligt nog veel meer – oude gordijnen, canvas boodschappenwagentje, schoenen, kampeerspullen – maar voorlopig durven we geen inspectie aan.
Het is moeilijk kiezen tussen muis of mees. Hoewel…. lafhartig maak ik nog geen keuze, want de meesjes zijn uitgevlogen en geen muis houdt het uit in deze hitte.
Eerst maar eens het gevecht met de mieren aangaan. Die zijn al in huis.
Ach .. alles wat groeit en bloeit en ons steeds weer boeit … of was het verrast??
Ach, ja muizen. Het kan in korte tijd een plaag worden. Ze eten niet alleen kaas ze vreten door de plastic dozen heen. En zeg dan niet: “Zo leuk die kleine lieve deugnieten.” In Frankrijk hadden wij ze plotseling, eerst in de garage, wat een opslagplaats werd. Alle opgeslagen bollen uit Nederland waren opgevroten. Van de opslagplaats kwamen ze ook binnen. Kom daar maar eens vanaf. Alleen met grof geschut, o, jee! Van katten ben ik banger dan van muizen. Er kwam hulp van een beest die de zolder overnam van de muizen, nee geen zevenslaper, die eten geen muizen. Een ander beest waar ik de naam van ben vergeten. Hij/zij hoorden we rennen en nam de muizen te grazen. Tja, zielig, maar c’est de la nature!
Leuk stuk weer, José.
Door je verhaal herinner ik me ineens weer het voorval dat je in ons vakantiehuisje een pak vogelvoer in kartonnen verpakking hebt achtergelaten. Leuk dachten we voer voor de vogeltjes. Maar nadat we een weekje weg waren geweest lag het voer overal. In de stoelen, in de slaapkamer. De muizen hebben een waar feestje gehad.
Ach muizen, zo schattig als je ze buiten ziet, veilig vanachter je raam. Zo zag ik een muisje van mijn druiven snoepen, hoog in mijn pergola.
Met mijn oude ogen dacht ik aanvankelijk nog, wat is dat voor een vogeltje met een raar snaveltje …nee, het was een spits muizen snuitje.
Van de winter was ik vertederd toen ik 3 muisjes samen met een heggemus de gemorste kruimels van het vogelvoer zag oppeuzelen, als een soort ministofzuigertjes. Ik heb er snel een foto van gemaakt.
Maar …. Af en toe verschijnt er binnen ineens een muisje dat me dan glunderend met zijn/haar kraaloogjes aankijkt. Tja, daar ben ik minder gecharmeerd van. Zo’n muisje is dus waarschijnlijk gewoon door de open terrasdeur naar binnen geglipt, verdwijnt dan achter de boekenkast … en tja, waar naar toe???
LEUK!!!
Wij vorig jaar: dahliaknollen; uitgehold waar ze een nest van gemaakt hebben .
Dit jaar geen muizenschade maar wel heel veel omgewoeld zand van de mieren; gelukkig niet in huis !