Ooit was er een tijd dat ik rond 21 september min of meer in winterslaap ging. Korte dagen, donkere luchten, regen en storm, de eerste nachtvorst, ik vond het maar niks. En dan moest de winter nog komen. Het lengen van de dagen bracht geen verbetering en in maart had ik het helemaal gehad en wilde ik acuut naar de zon. In april kwam ik weer enigszins tot leven.
Tot er ruim tien jaar geleden iets veranderde; ik deed in de prille lente mijn intrede op de moestuin en mijn eerste daad was het planten van uitjes. Daarom diende de verandering zich niet meteen aan, want ik meende dat vanaf de herfst tot het eind van de winter al het leven diep onder de grond was weggekropen en dat je als mens het beste in je eigen holletje kon blijven. Er was in die maanden dus niets te doen in de tuin. Zo makkelijk kwam ik er niet vanaf, want al in januari moest de appelboom gesnoeid. Ergens in de jaren erna bleek dat vroeg in de winter niet al te diep spitten de structuur van de grond ten goede kwam. Ik deed het allemaal, maar met frisse tegenzin.
Tot de omslag kwam.
Het bleek dat ook de zwarte bes in de winter moest gesnoeid. En wat zag ik? Knoppen! Was er meer te zien misschien? Zeker wel, tijdens de winterspit werd ik vriendjes met het roodborstje. Was er ook meer te doen? Ja knoflook planten bijvoorbeeld. Het veranderende klimaat hielp een handje mee, want eind oktober zijn we pas aan de worteloogst begonnen en het laatste paprikaatje heb ik net geplukt.
Geen winterslaap meer voor mij. Ik blijf wakker.
Je weet niet waar je aan begint met een groentetuin, poeh, poeh. Altijd wel iets te doen en wanneer je het laat, dan word je onmiddellijk gestraft. Dan kan je fluiten naar al dat biologische lekkers uit de tuin. Trouwens wat zien jouw wortels er mooi uit. Bij mij waren het net vergroeide vingers door de artrose. Maar ze smaakten er niet minder lekker door. Zet ‘m op José, je krijgt er zoveel voor terug. En ik wil de leuke tuinperikelen van jou niet missen, zeker niet in de wintertijd.
Mooi José, van winterslaap naar genieten van het roodborstje tot ploeteren in de tuin. Het ging mij net zo, sinds ik veel meer naar buiten ging in de winter. En bij wandelingen speur ik naar planten die zoveel langer doorbloeien dan vroeger, echte verrassingen soms, tot winterbloeiers in de tuin(en).
Leuk José eigenlijk vind ik de winter ook wel leuk en gezellig. Lichtjes in huis en lekker warm, maar ook wandelen in de storm en dan opgefrist weer thuiskomen! Volop genieten!
Ha José, ‘s Avonds toch wel hè? Niets lekkerder dan slapen na een actieve dag in de tuin. Er is altijd genoeg te verzinnen. Je gereedschap een extra beurtje. Ook een typische winterklus. En daarnaast genieten van alles wat je op de een of andere manier verwerkt hebt als wintervoorraad.
Herkenbaar José.
Heel leuk!!!!
Ineke