Bakfietsterreur

Het is wennen, weer fietsen. Maar ik doe het. Met nieuwe heup en nieuwe fiets, dat wel. Niet dat ik met de fiets gevallen was, maar struikelen over de trappers van mijn stilstaande fiets was voldoende om mijn heup te breken. Toch heb ik mezelf voor het eerst van mijn leven een nieuwe fiets cadeau gedaan, voorzien van lage instap en breed stuur. Voor de zekerheid.

Daar fiets ik dus, enigszins behoedzaam nog, maar toch. Ik schrik op van een luide stem links naast mij. Tegen mij? Nee, tegen de lucht. Het is een vrouw op een bakfiets die me voorbij sjeest. Zo bevlogen in gesprek met wie dan ook, dat ik mij niet kan voorstellen dat ze zich bewust is van de naderende auto. Het gaat dan ook maar net goed.
Ik peddel verder en hoor nu een luid gezoem naast me. Veel harder nog dan de eerste bakfiets rijdt dit elektrisch opgefokte bakbeest me voorbij. Behendig en met een ware doodsverachting weet ook deze vrouw een tegemoetkomende auto te ontwijken. Voor als het toch mis zou gaan, draagt de vrouw een helm, een monsterlijke roze geval, maar het valt tenminste op.

Is er nou in vier maanden zo veel veranderd? Of is dit al langer gaande en ben ik het ontwend? Of is dit normaal en word ik gewoon oud?

Een minuut later rem ik af voor het stoplicht dat op rood staat. De roze vrouw is natuurlijk al gearriveerd en straalt groot ongeduld uit.  Ik sta nog niet stil of  het licht springt op groen en de vrouw geeft gas. Ik heb nog net tijd om een blik in de bak te werpen. Zonder helm kijken twee peuters onschuldig en vol vertrouwen in de wereld naar mij op. 

O ja, een helm. Die moet ik nog kopen.

10 gedachten aan “Bakfietsterreur”

  1. Ja, wij worden oude witte mopperaars… Sinds mijn val en daarbij gebroken knie – inmiddels al vijf jaar geleden gelukkig – ben ik een voorzichtige fietser geworden. Een voordeel is geweest dat ik door de heftige revalidatie nu stevig aan het sporten ben. Helpt goed voor het zelfvertrouwen!!
    Zet m op he? De helm en jezelf 😉

  2. Ja die bakfietsen! “Vroeger hadden wij 2 kinderzitjes op de fiets en geen helmen. Maar ja de bakfiets is er. Kinderen gaan later zelf fietsen naar school, naast papa of mama . Toen was het nog niet zo vreselijk druk op de fietspaden. Wij hebben wel pas een helm aangeschaft. Dat is even wennen, maar als we vallen blijft ons hoofd hoop,ik heel! Nog gevaarlijker vind ik elektrische scooters en steps op de fietspaden. Je hoort ze niet aankomen en schrikt als ze je passeren. Maar zo lang het kan blijven fietsen.! Fijn dat je dat weer kunt!

  3. Ha José,
    Op mijn knalrode fiets met lage instap èn appelgroene helm trotseer ik regelmatig het totaal chaotische verkeer in en om Amsterdam. Met nieuwe heup èn nieuwe knie en nog lang niet oud en bejaard 😉 Bij voorkeur in de daluren…
    IJdelheid verliest het van “common sense”. Ik geniet van mijn rustige tempo. Ondertussen houd ik te vaak mijn hart vast met bakfietsen vol peuters, de bijna ongelukken rijgen zich aaneen. Gelukkig… bijna ongelukken…
    Dus zo herkenbaar beschreven. Top!
    PS Zojuist de enquête van het Eenvandaagpanel ingevuld over al of niet helmplicht voor fietsers…

  4. Goed verhaal José, je hebt gelijk, kom dagelijks jonge vrouwen en mannen tegen met zo’n bakfiets racen mij voorbij ook nog met muziek in oor!! 2 kids in bak en lijkt wel of ze wedstrijd met me doen bij bv stoplicht wie het eerst start en raast mij voorbij. Toch goed dat je weer fietst! Went wel weer en die bakfietsen vast een mode verschijnsel verdwijnt hoop ik over poos!

  5. José wat heb je dit weer goed en beeldend geschreven. Ik heb het met veel plezier gelezen.
    En ja, het wordt niet alleen drukker in het verkeer, maar ook gekker.
    Dat er niet meer ongelukken gebeuren met de bakfietsen met daarin kinderen, mag een wonder heten.
    Van de “gemotoriseerde”fietsen weten we het al. Het is ook oppassen in de auto met al de personen die zo nodig achter het stuur met iemand moeten bellen.
    Tja…ik ben oud, te oud.

  6. Goed van je dat je weer fietst! Tsjaa en dan dat oud worden? ….Ik geloof ook dat het verkeer is veranderd. Het is zoveel drukker en mensen hebben zoveel haast. iedereen fietst hard met of zonder oordoppen in. Het is oppassen geblazen, zeker in de stad. Maar blijven doen, uiteraard met helm!

  7. Op het niet al te brede tweerichtingsfietspad langs de Rijnsburgerweg is het geen uitzondering als er ook nog een kind op een fietsje naast rijdt (of er min of meer aan hangt). Passerend of als tegenligger: schijt aan alles en iedereen. Vandaag of morgen beuk ik er een de berm in. Als u ziets in de krant tegenkomt: dat was ik.

  8. Hi hi , rijd jij in de drukke binnenstad van Leiden? Niet doen joh🥵
    Zoek de buitenwijken op , dan is het genieten, met of zonder helm ⛑️

Laat een antwoord achter aan Trudy Ommeren Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *