Denken we nu
echt dat het goed gaat met die wolven? Nee toch. Twee dolende wolvenzielen hebben
elkaar gevonden en dat gaat een roedel worden. Erger nog, er is nu al een
tweede wolvin met kinderwens op de Veluwe. Misschien kwamen ze er te laat
achter dat de Oostvaardersplassen een
stuk leger zijn geworden. Gelukkig zijn er nog wilde zwijnen te over, dus
voorlopig zullen ze mijn kleinzoon wel met rust laten.
Acuut gevaar komt van een bescheidener formaat beestje. Hoewel de boswachter ons
bij het begin van een mei-weekend geruststelde door met vertoon van autoriteit
te melden dat het nog te vroeg in het jaar was voor die kleiner rakkers, bleek normale
kleding bij een wandelingetje toch niet zo’n goed idee. Een slordige vijftig
net geboren teken waren vol levenslust op schoeisel en lange rok gesprongen. De
schoenen in de vriezer en de rok in een hete was bedwongen voorlopig de
dreiging. Wijs geworden nam ik het zekere voor het onzekere en hulde me in kloeke
kledij toen ik verder het bos ging verkennen. Die avond onderwierp ik me toch
maar aan een – afgedwongen en mijns inziens overbodige – inspectie. Beetje
triomfantelijk verwijderde partner een zich ingravende teek. Ik blijf in de
veilige stad.
