Tot Sint Juttemis achter de geraniums?

Een jaar lang heb ik Hugo de Jonge en Mark Rutte het voordeel van de twijfel gegeven bij weer een nieuwe maatregel die enige tijd later werd verlengd. Met de derde keer verlengen van de avondklok en het niet openen van de terrassen kreeg ik het lastiger, maar ja, ik begreep ook wel dat de cijfers niet bepaald de goede kant opgingen. En de prik kwam in zicht!

Maar nu is het op. Op een zaterdagochtend bladerde ik wat door de krant en mijn oog viel op een artikel over een in Nederland doodgereden wolf. We hebben minder vrijheid dan een gemiddelde wolf, dus met mooi weer trekken we er massaal op uit en dan gebeurt er wel eens wat. Ja, he, he, vind je het gek. Maar zo simpel lag het toch niet, eigenlijk was het onze schuld van die wolf. Hadden we maar binnen moeten blijven. Omgekeerde wereld.

Een uur later begon ik enigszins gekalmeerd aan mijn volgende zaterdagkrant en las de ingezonden brief van de dag ´laat één groep zich nog een tijdje afzonderen´. Natuurlijk ging het over Corona, maar wie zou die ene groep toch zijn? Jongeren die zich niet meer aan de regels houden? Schoolkinderen misschien? Kinderen binnenhouden vind ik niet redelijk, de groep ongehoorzamen wel, maar ik had mijn twijfels over de uitvoerbaarheid van dat plan. De schrijver bedoelde dan ook mijn eigen groep, de zestigers en zeventigers. ‘Wij’ liggen en masse op de ic en verstoppen de zorg. Wij dus, die nu al meer dan een jaar zich aan alle regels houden, geen boodschappen meer durven doen, uitwijken voor ieder jong mens die we tegenkomen omdat zij dat niet van plan zijn. Wij dus. Omgekeerde wereld.

Een tijdje afzonderen, welja. Ik begrijp best dat de schrijver van deze brief, hoofd ic van een ziekenhuis het zwaar heeft, maar om dan de meest makke schapen op te sluiten?  Met de hortende vaccinatiecampagne zitten we achter de geraniums tot Sint Juttemis.

Sinds die ochtend ben ik dus afwisselend boos, kwaad en woedend en ben ik alles vergeten wat ik ooit heb gewaardeerd aan de Coronatijd. Tot de uitnodiging op de deurmat valt.

En de wolf? Functie elders dan maar?