Dromen onder dons

Wat heb je nou weer gekocht?!  Het is een zaterdagmiddag in augustus 1978.  Vriend van toen, man van nu, pakt nauwelijks geïntimideerd door mijn niet al te vriendelijke kreet, het pakket uit dat hij heeft aangeschaft bij de Bijenkorf. Twee donzen slaapzakken, een blauwe en een groene, komen tevoorschijn.  ‘Een aanbieding die ik niet kon laten lopen’  verklaart hij de aankoop. Het koopje kost nog altijd 189 harde guldens. We zitten in de overgang van student naar gearriveerd en ik frons mijn wenkbrauwen over deze exorbitante uitgave.

Mijn geheugen zegt dat het om een aanbieding gaat uit het gele boekje van de Dolle Dwaze Dagen. Maar dat kan niet, want een snelle blik op internet leert dat de DDD’s pas begonnen in 1984 en die waren altijd in het najaar. Misschien staan we op het punt van vertrek voor de trektocht langs Griekse eilanden met slapen op winderige stranden. Misschien was het voor een kampeervakantie in het kille Noorwegen. In ieder geval, in beide vakanties slapen we prima onder het dons. Ik in de blauwe, vriend in de groene. Mijn gefoeter op de dure aankoop verstomt snel.

De jaren vlogen en het tentje is vervangen door een caravannetje met hefdak, wc-tje, en bed. De slaapzak bleef en doet nu dienst als dekbed. Het is eind mei 2022 en de temperatuur is overdag tien graden en ‘s nachts nog wat minder. Tijdens het wandelen in de snijdende wind met gierzwaluwen boven ons hoofd en kluten in het water die maar net overeind kunnen blijven, verheug ik me er al op dat ik ’s avonds onder het koesterende dons mag kruipen.

De knieën wat stram, de rug snel van slag, het geheugen in verval, de deken met iets donsverlies, maar we zijn onafscheidelijk, de blauwe slaapzak en ik, en we gaan door tot het eind.