Circulaire sneakers

Ik ben nog van de generatie die bij het woord circulaire denkt aan een rondschrijven van de gemeente over nieuwe voornemens of hogere tarieven. Dus de eerste keer dat ik het woord in de krant tegenkwam begreep ik niet wat er stond. Als ik me goed herinner ging het over een circulaire trui en echt, ik dacht dat het over een rondgebreide trui ging.

Een jaar of wat geleden begon de opmars van de sneaker naar de gewone wereld waar de schoen nu te pas en te onpas wordt gedragen en in niets meer lijkt op zijn vroegere zelf, de vertrouwde ouderwetse gymschoen. Het materiaal veranderde van katoen of canvas in iets wat op leer leek, maar het model bleef wat het was. Voorlopig.
Toen al had ik er moeite mee dat al die sneakers voorzien waren van door en door witte zolen. ´Kind, dat hou je toch niet schoon´, hoorde ik mijn moeder in mijn hoofd. Ze had de vaste overtuiging dat ik alles wat onbevlekt was binnen korte tijd wist te besmeuren. En ze had gelijk. Hoe gelukkig was ik dat ik na enig speurwerk donkerrode sneakers vond met even zo rode zolen. Helaas, mijn vreugde was van korte duur; een paar dagen later wasemden de schoenen een gruwelijke lucht uit. Kattenpis. Noodgedwongen gooide ik de schoenen ver achter in het schuurtje.

Corona bleef en bleef maar en uiteindelijk ontsnapten ook wij niet aan de nationale opruimingswoede.  We namen het schuurtje onderhanden en helemaal achterin vonden we bestofte maar bijna nieuwe donkerrode sneakers. Ze stonken nog steeds. Dat liet ik nu niet meer op mij zitten en ik stopte ze in de wasmachine. Vol verwachting klopte mijn hart toen ik het deurtje opendeed. Het resultaat was niet anders dan teleurstellend te noemen. Wat nu te doen? Ik ploegde me door internet heen, las dat kattenpis de hardnekkigste geur was – zover was ik ook – en dat azijn het laatste redmiddel was.

Nu staan ze in de hal en stinken naar azijn. Erg modisch zijn ze ook niet, want niet hagelwit (hoe houden mijn vriendinnen ze toch schoon?) en geen dikke zolen. Door alle schoonmaakacties zien ze er ook nog eens doorleefd uit. Maar ik draag ze weer. Zó circulair. Of ben ik gewoon een krent?