‘Hij mag hier echt niet alles, hoor’, zeg ik tegen mijn zoon.
Omdat de opvang gesloten is, mogen wij ons een dag ontfermen over de oudste kleinzoon van tweeënhalf. Het jochie amuseert zich kostelijk. We puzzelen, we wandelen, we verkennen het huis, hij helpt met koffiezetten en poffertjes bakken, en gaat rustig naar bed voor zijn middagslaapje. Terug beneden kijkt hij rond naar wat nog meer het onderzoeken waard is en ontdekt mijn Samsungtablet.
Kleinzoon maakt foto´s, leest een kwaliteitskrant, oefent een vreemde taal, typt enthousiast onze namen en doet nog veel meer op het verleidelijke apparaat, tot de batterij leeg is. Hij heeft de tijd van zijn leven en wil niet mee naar huis.
Uitgeteld maar voldaan ga ik vroeg naar bed en schrik om zes uur op van een nijdig en hardnekkig gerinkel; de wekker van mijn tablet. Door mij niet ingesteld.
De moraal van dit verhaal? Leg nooit je tablet naast je bed aan de oplader.
Wat heb je een bijzonder kleinkind. In ieder geval met een hééél hoog IQ.
Mijn Wordpagina is vastgelopen en ik kan niet meer bij mijn documenten.
Wanneer komt hij weer…? Ik heb advies nodig. gr.
😂🤣😂. Geweldig!
V
Een vertederend verhaal en heeeel herkenbaar!
Heerlijk José, zo’n kleine kabouter over de vloer.
Geniet ervan. En we maken onszelf nog nuttig ook.
Je hebt mazzel, 6 uur!! Kan erger.
Die jongen is waarschijnlijk net zo gelukkig met zijn oma als jij met hem.
Tja er zit vaak een groot gat tussen wat we zeggen en wat we doen hè José 😉 en al heel jong weten ze ons te verleiden tot meer én een beetje jokken tegen de ouders😂
Heerlijk José 🙂
Dat Ikje boft met zijn grootouders!
Super leuk! Wat gaat die tijd toch snel🥰😀