Wegzwijmelen

Ik zal het maar bekennen. Ik ben verslaafd aan de Zeven Zussen van Lucinda Riley, de serie over zes beeldschone zussen die na de dood van hun adoptievader op zoek gaan naar hun afkomst. Het is beneden de literaire maat, ik weet het. Maar toch.

Tot begin jaren negentig las ik uitsluitend verantwoorde boeken. Het verval begon op het allereerste congres over seksueel misbruik in de gehandicaptenzorg. Dagvoorzitter was een veel te kleine vrouw; op de plek waar bij ons armen en benen zitten, had zij stompjes. Resultaat van een niet getest geneesmiddel dat haar zwangere moeder gebruikte. Dit terzijde.
Vanuit een rolstoel opende ze de dag met een oproep aan gehandicapte vrouwen niet langer te zwijgen over hun ervaringen met ongewenste seks. Zelf slachtoffer was zij al in het geweer gekomen. Haar inspirerende voorbeeld was Ayla, de heldin uit De Stam van de Holenbeer van Jean Auel. Indertijd onwaarschijnlijk populair, vergelijkbaar met de Zeven Zussen van nu. Moest ik het boek dan toch gaan lezen? Geïntrigeerd door de strijdbare dame, kocht ik het boek en was verkocht.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is download-4.jpg

Ayla – mooiere en slimmere vrouw heeft nooit bestaan – groeit op bij Neanderthalers, wordt verstoten, overleeft en ontmoet Jondalar – mooiere en dienstbaarder man heeft nooit bestaan. Op haar jarenlange trektocht van de Krim naar de grotten van de Cro-magnonmens in West-Frankrijk ontdekt Ayla, af en toe geholpen door Jondalar, zo’n beetje alles wat de primitieve mens tot moderne mens maakt, zoals het domesticeren van hond en paard, het naaien van kleding, en geboortebeperking, niet te vergeten. Wat wel nodig was gezien het uitbundige liefdesleven van de twee geliefden. Ik verslond alle delen.

Het is niet meer goed met mij gekomen. Mijn oplossing voor een aantal jaren was een hoogstaand boek te lezen naast een smakelijk werkje. Tot ik met een griepje op bed lag. Een vriendin leende mij het eerste deel van de Zussen. Twee dagen langer dan nodig bleef ik ziek om de volgende drie delen te lezen. Corona deed de rest voor de laatste twee boeken. Voor alle zussen levert de zoektocht illustere voorouders op én een droomprins.

Het laatste deel van de Zeven Zussen dat de oplossing van alle raadselen moet brengen, laat op zich wachten en Corona blijft. De boeken van Santa Montefiore dan maar?

11 gedachten aan “Wegzwijmelen”

  1. Leuke column! Ik schrijf ook over allerlei onderwerpen en ben ook bezig om een eigen site te maken. Voorlopig schrijf ik op yoo.rs. Misschien een idee om daar een link naar je schrijfsels te plaatsen. Ik kijk even rond om te kijken hoe jij het gedaan hebt. Succes!

  2. Quilty pleasures. Heel goed beschreven en gelukkig ben je Mrs Bouquet niet en hoef je de schone schijn niet op te houden. Ik lees sinds mijn abonnement op Storytel precies datgene waar ik zin in heb. En dat kan van uur tot uur veranderen. Heerlijk! En meestal luister ik ze in het Engels, maar ik lees net van Sonja dat dat een smoes is 😀

  3. Beste José,

    Altijd mooi zo’n bekentenis in goed gezelschap. Zelf compleet gewetenloos qua leesgedrag stem ik in met de moraal van je prachtige verhaal: lees, lees, lees, als ik zo vrij mag zijn. I want more!

  4. Zo heerlijk om deze series te lezen. De stam van de holenbeer 2x gelezen en de zeven zusters ook volop genieten. Ik lees zoiets meestal in zon of bij een houtvuurtje in het vakantiehuisje Wielewaal in Epe.
    Verantwoorde boeken lezen heb ik al heel lang achter me gelaten. Vanaf mijn 20ste en nog vele jaren later lezen mijn zus en ik ( en ook dochter Lizxy schoof hierbij aan) steevast ieder begin van de vakantie een flutje ofwel een boekje uit de boeket reeks. Dat was echt vakantie inluiden en het ware vakantiegevoel. Soms hadden we een 2 in 1 boekje en schuurde dat door midden om tegelijkertijd te kunnen starten met lezen. Misschien heb nog wel eens zo’n gescheurd boekje gevonden in het huisje.
    Op dit moment bekoord me de thriller serie van Lars Kepler met de hoofpersoon Jonna Linna. Smullen.

  5. Hoi José,

    Een paar boeken gelezen van de zeven zussen. Heerlijk als je niet kan slapen. Kopje thee en lezen in bed.
    Ik heb: De stam van holenbeer, op mijn iPad gekocht, hoef ik s’nachts het licht niet aan te doen.

  6. Wat een leuk goed geschreven verhaal weer.
    Hoewel ik veel lees en meestal wat men noemt literaire romans, wissel ik ze zo af toe graag af met een thriller. Ik vraag me af wie of wat de boeken het stempel literair geeft.
    Ik heb alleen het eerste boek van de zeven zussen gelezen. En het eerste en tweede boek van Jean M. Auel.
    Wanneer ik nu jouw verhaal lees, heb ik echt weer zin om zo’n thriller of het tweede deel van de Zeven Zussen te gaan lezen. Het zijn “Page turners.” Die bevallen me eigenlijk veel beter.

  7. Prachtig geschreven weer José!! En mijn plan om aan ‘de zeven zussen’ te beginnen, tijdens een vakantie binnenkort, ga ik nu zeker uitvoeren!

  8. Ja Brilka, mooi!!!!
    De zussen ken ik niet, wilde ik niet lezen. Maar ja, nu na jouw bericht 🤓, kan ik er één lenen, om te proberen?
    Fijne column weer 🤛

  9. Hoi José,
    Leen maar” Het achtste leven(voor Brilka) ” van Nino Haratischwili.Ik vond het een prachtig boek over het leven van zeven generaties Russen in de twintigste eeuw. Mag je er daarna zelf commentaar over schrijven.

Laat een antwoord achter aan Marja Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *