Parallelle werelden

Om 21.22 uur op donderdag 6 augustus kwam ik in een andere wereld terecht. Precies op dat moment verdween de zon achter de horizon en gingen we op pad met de auto waarin een signaalgevoelige detector was geïnstalleerd.
De eerste vijftien minuten waren de straatlantaarns nog niet aan en reden we in de tussenwereld van dag en nacht. Na een kwartier begon het; de recorder ving steeds meer voor het menselijke oor onhoorbare geluiden op. Eerst veel ruisend en ritmisch getsjirp, wat krekels bleken te zijn, maar daar was het de bestuurder niet om te doen. Er volgden andere geluiden, nog steeds ritmisch, maar langzamer, hoge en lage tonen, zachtjes en snoeihard, scherp en omfloerster.

Om die geluiden ging het; het waren tientallen vleermuizen die aan hun nachtelijke ronde begonnen. In het begin fladderden ze nog af en toe langs, later waren ze niet meer te zien maar des te meer te horen. Het was een van de eerste tropische nachten – wisten wij veel wat nog zou volgen – en we genoten van het zoele windje vol geheimzinnige klanken dat door het open raam naar binnen kwam. De wereld van de nacht met zijn eigen dieren, geluiden en regels was begonnen. Even mochten wij daar deel van uitmaken, maar na het uitzetten van de detector, moesten wij terug onverbiddelijk terug naar de onze.

Er zijn meer werelden die elkaar niet raken. Het is alweer een paar weken geleden – Corona was nog maar net aan zijn nieuwe spurt begonnen – toen er in een televisieprogramma, het kan Op1 geweest zijn, een nuchter ogende vrouw die iets van doen had met de reisbranche werkelijk niet snapte dat de overheid geen strengere maatregelen nam. Iedereen in de studio knikte begrijpend en begripvol.

Tegelijkertijd organiseerde Viruswaarheid, toen nog Viruswaanzin, een demonstratie tegen Coronamaatregelen, zich beroepend op het volk dat het niet langer neemt dat vrijheden zo worden ingeperkt. De ene wereld komt aan informatie via kranten en televisie, de andere via sociale media. Ze weten niet van het bestaan van de andere wereld, dus kennen ze elkaar niet meer, weten niet wat de ander denkt, laat staan dat er nog een gesprek gevoerd wordt.

Kan het echt niet anders? De oplossing heb ik niet, wel een tip en die is: pas hoor en wederhoor toe en check basale feiten. Dan blijkt dat er wel een werkend vaccin tegen een virus ontwikkeld is, want pokken – een virusziekte – is door een vaccin vakkundig de wereld uit geholpen. Dus zal het voor Covid ook wel lukken. En ja, de spoedwet rammelt aan alle kanten.

Is er dan toch een tussenwereld?

6 gedachten aan “Parallelle werelden”

  1. Het is lastig genuanceerd te blijven als er mensen zijn die Corona/Covid ontkennen en echt aantoonbare onwaarheden verkondigen. Het lijkt wel of het steeds moeizamer is om met deze mensen in gesprek te blijven. En als er vergelijkingen met Hitler gemaakt worden haak ik ogenblikkelijk en subiet af.
    Maar als je het bestaan van Corona/Covid wel erkent kan je wel degelijk kritiek hebben op het gevoerde beleid. En die moet ook geuit – en gehoord – worden. Maar die wordt toch ook gehoord? ! Ik ga ervan uit dat onze democratie sterk en hecht genoeg is om al te grote gekkigheden van ‘de boven ons gestelden’ te ondervangen en te vervangen door redelijker zaken.
    Kortom, Covid bestaat en is wel degelijk een gevaar, de beste stuurlui staan aan wel en wijsheid komt altijd achteraf.

  2. José je hebt een goed stuk geschreven over een moeilijke tijd. Hoe je begint over de vleermuizen, fantastisch!
    Het is ook een verwarrende tijd, de meningen zijn verdeeld over het virus en wat het met iedereen doet.
    Ik sprak me uit over mijn zorgen omtrent het virus tegen iemand die alle regels aan haar laars lapt en zei ze, “we worden bedonderd, alles draait om geld.”
    Ze vond mensen, zoals ik grote angsthazen. In diezelfde week overleed mijn zwager aan het coronavirus, zijn vrouw en twee van zijn volwassen kinderen waren ook besmet. Daar liep het nog goed mee af. Triest was dat geen van zijn kinderen en overige familieleden bij zijn uitvaart mochten zijn.
    Wat het met mij doet als mensen nog steeds van mening zijn dat de angst om het virus allemaal flauwekul is…

  3. Beste Pieter Jan Smit,
    Je hebt helemaal gelijk. Ik kreeg het niet voor elkaar de nuance te zoeken. En dat terwijl José dit stukje juist schreef met één doel: ze riep beide kampen op om beter naar elkaar te luisteren. Meestal lukt me dit aardig. Nu ga ik op dit punt de mist in.
    Het zijn interessante vragen: hoever moet je gaan om het virus in de hand te houden, hoeveel mensen moet je in de zorg achteraan de groeiende wachtlijsten zetten, hoe acuut moet je zijn wil je wèl snel aan de beurt komen, hoeveel economie moet je opofferen, hoeveel zakenlui moet je op/over het randje van de afgrond duwen, hoeveel flexwerkers kun je op straat zetten, hoeveel vrijheid moet je opofferen, hoelang kun je kinderen/pubers op hun kamer achter de computer lesgeven en alle sociale contacten ontzeggen, wat doet dit laatste met jongeren, moet je alles doen wat een viroloog met techneuten-kokervisie zegt of alleen maar goed naar hem luisteren en je eigen pad kiezen? Daarnaast: moet je alleen maar applaudisseren voor zorgpersoneel of deze minder assertieve groep (de zorg zit in hun bloed, niet het keihard zakendoen!) eindelijk betalen wat andere mbo- en hbo-beroepen ook krijgen?
    Kortom: de discussie waar José ons toe aanzet, is hard nodig.
    Waarom verlies ik toch de nuance?
    Ik denk dat het te maken heeft met de mijns inziens respectloze toon van ‘Viruswaanzin’. Eerst liep het aantal intensive-care patiënten en doden uit de hand. Na grote offers, zelfs doden onder het zorgpersoneel, was dit aantal onder controle. Op dat moment beweert ‘Viruswaanzin’ dat deze offers allemaal voor niets zijn gebracht, dat het geen killer-virus is, dat bijna 100% overleeft en dat de regering het weerloze domme volk een rad voor de ogen draait.
    Hier lukt het me niet: nuance. Ik moet daar boven staan en naar José luisteren.
    Ik ga het proberen!!

  4. Mooi verhaal José, zo ervaar ik de huidige ‘crisis’ ook. Nogmaals knap verwoord.
    De reactie van Jacques vind ik iets minder genuanceerd.
    Kortgeleden was ik met een acuut oogprobleem bij de oogarts: ik had veel geluk en kon snel terecht. Terloops vertelde ze mij dat er nu 11.000 mensen op de wachtlijst staan. Wachttijd 6 maanden. Bij mijn cardioloog kan ik nu niet terecht…….
    Het is de vraag of ‘we’ goede afwegingen hebben gemaakt .
    Een directeur van het RIVM die een feitelijke gebeurtenis (die niet past in zijn beleid) kwalificeert als een ‘empirische waarneming’ (heus waar) vergroot in toenemende mate mijn twijfel over de gekozen koers.

  5. Enkele weken geleden, de eerste virusgolf was net bedwongen. Petra en ik wandelden om 8 uur (op dit tijdstip is het er stil) door de waterleidingduinen naar het strand om daar een duik te nemen en daarna in het zand het rugzakje met een heerlijk ontbijt te plunderen. Wat in de weken ervoor een frisse duik was, werd nu een welkome verkoeling: het was een heerlijke warme zaterdagochtend. Tijdens ons ontbijt werd het drukker op het strand en …..ja hoor…de eerste twee reclamevliegtuigjes meldden zich. Het was van viruswaanzin. “Bijna 100% overleeft covid 19; het is geen killer-virus; stop de verplichte afstand en inbreuk op onze vrijheid”. De betraande Italiaanse medicus, die op tv uitlegde hoe hij moest kiezen welke patiënten wel naar de intensive care mochten en welke niet, stond nog vers op mijn netvlies. Ik stond perplex over zo weinig respect.
    Toen ik thuiskwam zag ik op het journaal beelden van zorgpersoneel die op het Binnenhof een herdenking organiseerden voor hun collega’s die tijdens hun werk covid 19 hadden opgelopen en hieraan waren overleden. Het aantal doden in de VS overschrijdt intussen die van de atoombom op Hiroshima.
    Ik heb echt zo mijn vraagtekens bij ‘Viruswaanzin’ of ‘Viruswaarheid’. Waar zijn ze op uit? Deze club verspreidde, toen de politie hun demonstratie in Berlijn inschatte op 20.000 man, met chocoladeletters een opkomst van 1.3 miljoen ‘waarheidsvrienden’. De foto van de Berlijnse marathon (40.000 man, het toont veel drukker!!) op dezelfde plek sprak boekdelen. Wat is het motief van deze mensen als je zo nadrukkelijk met de waarheid knoeit?
    Hun berichten kwamen vooral nadat het aantal besmettingen/doden na ingrijpende maatregelen begon te dalen.
    José, je wilt graag een mening: hier is de mijne:
    Ik denk over ‘Viruswaanzin’ hetzelfde als over mensen vinden dat die geschiedenisleraren eens moeten ophouden met hun waarschuwingen over fascisme. Die Duitsers zijn toch allang verslagen?
    Plus: zoveel geld in die campagne! Waar komt dit vandaan?

  6. Hoi José, helder stukje. Het zou inderdaad fijn zijn als er door beide zijden serieus naar argumenteren geluisterd werd. En ja gelukkig is het pokkenvaccin een goed middel gebleken. Wel na jarenlange onderzoeken , meervoudige testen en uitgebreid onderzoek naar bijwerkingen op korte en lange termijn. Dat er nu eind van het jaar/ begin komend jaar al zoiets zou kunnen komen is een idee dat niet in die lijn past. De wens is de moeder van de gedachte , vrees ik. Dat roept voor mij wel serieuze vragen op over de juiste weg die ingeslagen moet worden. Zouden we de komende 5 jaar nog in isolatie moeten of wordt er straks met mensen via niet goed uitgezochte vaccins geexperimenteerd? Laten we hopen dat er gewoon een goed medicijn ontwikkeld wordt zodat de kwalijke gevolgen verdwijnen of in ieder geval geminimaliseerd wordt. Dan hoeft er geen onnodige zooi in gezonde lijven bij voorbaat ingespoten te worden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *