Mega Vega

Niets zo lekker als te sukkelen in een stille trein die door het landschap beweegt. Helaas niet meer het gezellige keboemkeboem van vroeger maar het zoeven over de rails is nog steeds prettig rustgevend. Vandaag ga ik richting Amsterdam en de voortekenen zijn gunstig, overal nog lege stoelen. Toch bereikt na enige minuten een schelle zeurderige stem mijn oor afgewisseld met een lage bedachtzame. De stemmen vallen niet te negeren en ik kan het gesprek over het leed dat vega heet moeiteloos volgen.

‘Twee jaar geleden kon je in een restaurant met een beetje geluk één vegaschotel krijgen, dus kon ik niet naar een restaurant. Nu is er zoveel keus dat ik niet weet wat ik moet kiezen en kan ik ook niet meer uit eten.’ Even denk ik dat het ironisch bedoeld is, maar het toontje maakt duidelijk dat dát niet aan de orde is. ‘Ik sta volledig achter geen melk drinken, want daar zit meer pus in dan dat het melk is.’ Die kende ik nog niet. Ik spiek om het hoekje en kijk recht in het getergde gezicht van een jonge vrouw. Haar mondhoeken hangen nu al ontvreden naar beneden.
‘Maar wat moet je dan in je cappuccino?’, klinkt het mismoedig. ‘Ik heb sojamelk geprobeewd (zij bezigt een r die ik automatisch verbind met studentes van een zekere vereniging) maar ik werd er zó misselijk van.’ De bedachtzame stem oppert: ‘Haver?’ ‘Havermelk vind ik het allersmerigste wat er is, als ik één slok drink ga ik over mijn nek. Zo’n gore smaak, dat doe ik nooit meer.’ ‘Spelt?’, klinkt haar overbuurvrouw behulpzaam. ‘Weet ik niet, speltbrood is niet te eten.’ De rustige geeft niet op: ‘Kokos?’ ‘Ik hou ook niet echt veel van kokos. Als kokosmelk heel erg naar kokos smaakt, dan moet ik het niet.’

We naderen Haarlem waar ik eruit ga en zij blijven zitten. In het voorbijgaan werp ik nog een laatste blik op het hoopje mens  dat daar gepijnigd zit te zijn. Na een diepe zucht, klinkt het wanhopig: ‘Ik weet het ook niet meer’. Wat verheug ik me op een ouderwets broodje kroket. Twéé vleeskroketten op wit brood.

12 gedachten aan “Mega Vega”

  1. Ja, kroketten met mosterd! Helemaal lekker.
    Ik heb nog een guilty pleasure: een patatje mét.
    Komt nog wel een keertje langs in een column….

  2. Hoi José, wat een “heerlijk” stukje!

    En wat hebben we gisteren heerlijk bij je gegeten zonder allerlei (zelfopgelegde) onzin beperkingen.
    En ook het toetje met slagroom was verrukkelijk. (Oh jee, ik hoop niet dat nu iedereen bij je wil eten).
    En ook gisterochtend op de Leidse markt genoten van een ouderwetse Vietnamese loempia!
    Wat zijn we toch een geluksvogels dat wij ons nog kunnen laten leiden met eten door wat we lekker vinden.

  3. Ha José, altijd leuk zo’n soort Kronkel. Vanavond heerlijke bietjes gegeten, gesmoord in de bakpan met wat ui, bieslook, een ietsje ketjap manis en vega spekjes. Volgende keer toch maar weer kiezen voor verrukkelijk knapperig uitgebakken, echte spekjes! Een beetje flexitariër mag dat. O ja voor als je dit recept zou willen proberen: rauwe, harde bieten nemen hè, niet van die papperige uit de supermarkt

  4. Heerlijk, stiekeme kroketten: vega, al dan niet uit de oven en in noodgevallen inderdaad gewoon heerlijk op een broodje, met mosterd. In mijn voortdurende gevecht tegen de calorieën en meestal succesvolle pogingen tot vegetariër zijn mijn ultieme ‘guilty pleasure’.
    Schrijf vooral gezellig door José! Zo leuk om te lezen!

  5. Mega probleem heeft die dame! Je zal maar uit eten gaan als vega-student.
    Wat een luxe!! Ik kon het me vroeger echt niet permitteren en áls ik al eens uit eten ging kon dat heerlijk en voordelig bij het vegetarische restaurantje in de Morsstraat, of was het in het Noordeinde? Mooi verhaaltje José. Eet smakelijk en doe je er ook altijd veel mosterd op?

  6. Geweldig zulke gesprekken tussen twee personen. Bij de gratis koffiehoek van AH blijf ik er weleens vlakbij staan en hoor ik de gesprekken. Het levert inspiratie om te schrijven op. En jij kan het goed! Trouwens ik las laatst dat er “Kindvriendelijke veganrecepten” bestaan. Gr.

  7. Lieve José,

    Wat maken sommige mensen het toch moeilijk voor zichzelf. Ze hebben vast geen kinderen want dan was dit niet te handhaven.

  8. Ha José,

    Ja ja… het zijn geëngageerde types, de studenten van 2019 😉
    Inspirerend, zulke gesprekken.
    Maar niet iedereen kan het zo aardig opschrijven.

  9. Heerlijk hoor zo n broodje kroket!
    Vega is voor mij 2 keer in de week, en dan ook nog als het uitkomt😜🤪
    Zo n treingesprek luisteren vind ik altijd wel amusant

  10. Toevallig afgelopen zaterdag met vegadochter en -schoonzoon voortreffelijk gegeten. Niet langer het ‘menu zonder’ waarbij het vlees domweg wordt weggelaten en in het gunstigste geval wordt vervangen door een – taaie – portobellopaddenstoel, maar een serieus gerecht. Ik zit daar dan net zo tevreden tegenover met een smakelijk stukje vlees of vis. Het kán best.
    En uiteraard zeg ik geen nee tegen zo’n dodelijke kroket 😇

  11. Wat een drama voor deze dame. Gewoon lekkere zwarte koffie neem ik altijd, omdat ik 1x in Spanje een cappucino nam en daar een enorm vel in zat. Dat was pas echt smerig.
    Zat je niet in een stilte-coupe.?

Laat een antwoord achter aan Gerard Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *