Leve de juf!

Met meer dan frisse tegenzin had de vijfde klas zich aan het eerste opstel van het nieuwe schooljaar gezet. Er was er één die zich aan de collectieve weerzin had onttrokken en dat was ik. Om nou te beweren dat ik niets liever deed dan opstellen schrijven, zou geschiedvervalsing zijn, maar zeker deze keer had ik er zin in.

Met rode wangen van inspanning schreef ik in opperste concentratie over mijn vakantieavonturen in een Noord-Hollands dorp, waar ik als Amsterdamse bleekneusje naar toe was gestuurd om mijn moeder te ontlasten.

Ik wachtte met spanning op het oordeel van juffrouw Vonk die klas vijf en zes met vaste hand bestierde en berucht was om haar strengheid. Ze deelde de opstellen uit en sprak – bij mijn tafeltje aangekomen – nogal luid en met de nodige nadruk: dít opstel heb ik met plezier gelezen.  Schaamte, opvallen moest je vooral niet willen, gaf mijn wangen nog meer kleur, maar eenmaal buiten  liep ik op wolken en voelde me losgezongen van de duffe dagelijkse werkelijkheid. Twee schooljaren lang moedigde juffrouw Vonk me in alles aan en gaf me een toekomst zonder huishoudschool. Een achteloze vijf decennia verder (slik) lag het arbeidzame leven achter me en meer vrije tijd voor me. De vraag diende zich aan: wat nu? Tennissen en golfen waren voor mij niet weggelegd – enige mankementen stonden in de weg – en op een koor gaan ook niet – ik kan voor geen meter zingen. Toevallig viel mijn oog op een cursus creatief schrijven en ineens was ik weer het opgetogen kind van elf. In studie en banen had ik altijd geschreven maar de gedachte om zomaar te schrijven was tot dat moment nooit in me opgekomen. Nu geniet ik van het in woorden vangen van wat ik zie, hoor, en vind. Geen groter genoegen dan dat je ook nog een pietsie publiek hebt. Het begon met een cursus, Facebook volgde en dit is mijn eerste blog.

En dat alles dankzij juffrouw Vonk. Nou ja, alles……zelf bracht ik ook nog wat in, zei ze bescheiden. Maar toch, ik wil maar zeggen: leve de juffen en meesters van Nederland. Hou ze in ere en betaal ze een fatsoenlijk salaris.

35 gedachten aan “Leve de juf!”

  1. Nou, José,
    ik heb er nog aardig wat te goed.
    Ik ben nu vanaf de vroegste datum begonnen.
    De laatsten heb ik immers al gelezen.

    Jouw eerste over juffrouw Vonk en jouw schrijfambities
    vind al heel goed. Dat belooft wat. Leuk dat ik mag meegenieten.

  2. Nou, José,
    ik heb er nog aardig wat te goed.
    Ik ben nu vanaf de vroegste datum begonnen.
    De laatsten heb ik immers al gelezen.

    Jouw eerste over juffrouw Vonk en jouw schrijfambities
    vind al heel goed. Dat belooft wat. Leuk dat ik mag meegenieten.

  3. He José, wat een verrassing!
    En wat schrijf je beeldend. Ik kan me zo verplaatsen in jou als leerling van juffrouw Vonk.
    Graag lees ik meer van die mooie “plaatjes” van vroeger en inkijkjes in je belevingen.
    Klazien

  4. Hey José, Zelfs op oudejaarsdag een reactie. Vanuit de Achterhoek moedig ik je aan om door te gaan. Tot ziens in 2018.
    Sjaak Leijtens

  5. Deze eersteling smaakt naar meer. Bijvoorbeeld naar de vermoedelijke inhoud van dat opstel… Amsterdamse katholieke bleekneusjes werd in die tijd binnen de eigen zuil naar katholieke dorpjes gestuurd, bijvoorbeeld in West-Friesland, bijvoorbeeld Ursem.

    1. Klopt, Gerard Telkamp, ik ging naar Zwaagwesteinde in West-Friesland. Aan de inhoud van het opstel nauwelijks herinneringen, wel aan wat dingen er om heen.
      Een herinnering heeft duidelijk met de moraal van toen van doen. Wie weet, is een idee voor column.

  6. Hé José, wat een mooie start! Schrijven heb je niet hoeven leren toch? Dat kon je al, vind ik.
    Ga zo door….;-) zegt de schooljuf…..
    Ik heb het met veel plezier gelezen en ik houd erg van mooie oude fotoos..
    liefs,
    marja

  7. Dat je kan schrijven, wist ik al lang.
    Geweldig verhaal, als onderwijsman hoop ik stiekem dat ik af en toe ook een leerling inspireer op de manier waarop juffrouw Vonk dit deed. Daar doe je het toch voor!
    Succes met het vervolg van deze blog.
    Jacques

  8. Mooi stuk, José. Gefeliciteerd met je eerste blog.
    Zo schrijven kun je volgens mij niet leren op een cursus creatief schrijven.
    Daar is meer voor nodig.

  9. Wat leuk Jose en dat allemaal door juffrouw Vonk. Ik heb in de eerste en tweede klas bij juffrouw Vonk gezeten, maar bij mij heeft ze geen schrijftalent kunnen ontdekken. Heb ik dus ook niet. Ga zo door. Je nicht Cilia

  10. YES!!! Leuk Jose en heerlijk dat ik er van mag meegenieten!!!! Zit klaar voor de volgende!!! En in de toekomst een boekbespreking in onze boekenclub van jouw debuut roman??? Van mij mag je!!!!

    1. Dank voor je reactie! Als je op ‘leve de juf’ rechts klikt, wordt mijn fotootje (en de bladzijde) aktief. Bij de volgende blog schijnt dit vanzelf goed te gaan.

Laat een antwoord achter aan Ina Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *